De vierde “R”: Ruimte

 Hoe vaak hoor je als moeder niet over de 3 “R”s: Rust, Regelmaat en Reinheid. Ik ben niet zo’n enorme voorstander van deze 3, ook nogal ouderwets klinkende “R”s (“reinheid”, blegh!), want ik vind dat het vooral afhankelijk is van het kind in hoeverre ze deze dingen nodig hebben. Dus moet je altijd luisteren naar wat je kind nodig heeft, ook als hij het je nog niet kan vertellen.

Te beginnen bij Rust. Natuurlijk hebben alle kinderen rust nodig, maar hoeveel? Ik las laatst ergens dat mijn 2 maanden oude zoontje ondertussen zo’n 10 uur wakker zou moeten zijn per dag. Veel dagen redt hij dit echt nog niet, hij slaapt dan meer. Maar er zijn ook genoeg kinderen die minder slaap nodig hebben. Is dat dan verkeerd? Nee, het past bij het kind!
Kinderen van nu hebben wel rust nodig op een andere manier: Rust in hun hoofd! Tijd alleen, of rustig met mama, of het gezin, samen. Tijd buiten in de natuur, of thuis met een boekje, of, voor sommigen, ook wat tijd voor de tv. Hoe slecht mensen het vaak ook vinden, voor sommige kinderen is dit een heerlijke ontspanning, vooral voor de beelddenkertjes!

Ook de mate waarin kinderen regelmaat nodig hebben, varieert enorm. Natuurlijk vinden veel kinderen het fijn als ze weten waar ze aan toe zijn. Zeker de kinderen die gediagnosticeerd zijn met een stoornis zoals autisme of AD(H)D, of waarvan zo’n stoornis wordt vermoed. Maar hoeveel kinderen zijn er ook niet te noemen die ook prima zonder die specifieke regelmaat kunnen? Die meegaan met hun ouders naar verre landen en zich daar prima vermaken? Of, veel dichter bij huis, die het prima redden als ze eens wat later naar bed gaan, of die echt niet perse een voorspelbare dag nodig hebben?

Tja, en dan reinheid… Zelfs de kraamzorg is er tegenwoordig vanaf gestapt dat (te)veel reinheid zo goed is. (google maar eens op hygiëne hypothese) Bij onze oudste moesten wij nog alle flesjes en speentjes dagelijks steriliseren, nu werd dat afgeraden. Natuurlijk is schoon zijn op je kindjes wel goed, maar ook hierin hoef je niet te overdrijven. Dus niet de hele dag met een dettolflesje achter ze aan lopen…

Maar goed, dat zijn dus die 3 “R”s die al zo lang aangeraden worden en die iedereen wel kent.

Dan vraag ik mij af: Waarom is nog nooit iemand op een vierde “R” gekomen, die van Ruimte? Want als de meeste kindertjes van nu iets nodig hebben, dan is het wel ruimte. In mijn vorige blogbericht over kinderen schreef ik al over vertrouwen. Ruimte geven is hier onlosmakelijk mee verbonden. Hoe vaak hoor je ouders of oma’s niet zeggen: Pas op, straks val je! Of andere angsten die op de kindertjes geprojecteerd worden. Natuurlijk moet een kind leren om voorzichtig te zijn, maar ze vallen echt niet in zeven sloten tegelijk en hebben ruimte nodig om zich te ontplooien en om dingen te leren. Bovendien schep je, door het uitspreken van je angsten, een des te grotere kans dat deze angst uitkomt. Denk ook hierin aan de kracht van je woorden!
Veel kinderen voelen zich verstikt en worden des te banger.

Er is echter nog een veel belangrijker aspect van ruimte geven: Je kind de ruimte geven om zichzelf te zijn. Hoe graag willen wij als volwassenen niet gewoon zijn wie we zijn, zonder veroordeeld te worden? En hoeveel ouders geven hun kinderen niet mee dat ze eigenlijk beter zouden zijn als ze net iets anders waren? Willen dat je kind het VWO doet, terwijl het zo goed gaat op de Havo bijvoorbeeld. Of, als ze veel jonger zijn, gedrag afleren dat ze graag doen. (“Niet zingen met al die mensen erbij, dat is raar.”)

Dus, de volgende keer als iemand weer eens begint over die 3 “R”s, denk er dan eens deze vierde bij en bedenk eens of je je kind wel voldoende ruimte geeft.

Nadia